Aparat ortodontyczny dla psa Rozpoczynając rozważania o wadach zgryzu psów i sposobach ich korygowania należy najpierw omówić prawidłowe ułożenie zębów w szczęce i żuchwie. Oceny ułożenia zębów wobec siebie powinno się dokonywać na zamkniętej jamie ustnej, oraz dopiero gdy proces wymiany zębów mlecznych na stałe dobiegnie końca. Jednak, jeśli szczenię ma wadliwie ułożone wobec siebie zęby mleczne, z dużym prawdopodobieństwem wystąpi problem ze zgryzem w zębach stałych. Prawidłowy zgryz u psa jest określany mianem nożycowego. Oznacza to, że siekacze w szczęce, przy zamkniętej jamie ustnej, znajdują się tuż przed siekaczami żuchwy. Oczywiście jest to spore uogólnienie, gdyż wiele ras ma nieco inne ustawienie zębów. Innym przykładem jest zgryz kleszczowy, który występuje u wielu ras pasterskich. Zęby sieczne są wtedy ustawione stycznie do siebie, tworząc jedną linię. Uważa się, że to właśnie z niego wyewoluował zgryz nożycowy. Przykładem innego rodzaju zgryzu jest przodozgryz – mówimy o nim, gdy siekacze żuchwy są wysunięte do przodu bardziej niż te w szczęce. Występuje fizjologicznie u ras brachycefalicznych, jednak u reszty psów jest uznawany za wadę. Tyłozgryz, zwany inaczej zgryzem karpiowatym, jest uznawany za wadliwy u wszystkich ras. Występuje, gdy siekacze w szczęce nakrywają siekacze żuchwy. Przyczyny wad zgryzuLeczenie ortodontyczneAparat ortodontyczny dla psaAparat ortodontyczny cienkołukowyAparat ortodontyczny płytowyJak dobrać aparat ortodontyczny dla psa?Ile trwa leczenie ortodontyczne u psa?Aparat ortodontyczny dla psa cena Przyczyny wad zgryzu Przyczyny wad zgryzu Przyczyn powstawania wad zgryzu jest wiele. Począwszy od uwarunkowania rasowego, poprzez urazy mechaniczne, skończywszy na wadach uwarunkowanych genetycznie. Pod względem lokalizacji wady można podzielić na dwie kategorie: wady zębowe, wady szkieletowe. Wady zębowe koncentrują się na ustawieniu samych zębów względem siebie, wady szkieletowe wynikają z nieprawidłowych wymiarów szczęki lub żuchwy, albo z nieprawidłowości w obrębie stawu skroniowo- żuchwowego. Wady szkieletowe mogą być uwarunkowane genetycznie i często obserwowane są także u potomstwa osobników dotkniętych nimi. Dlatego też psy, u których stwierdzane są tego typu nieprawidłowości, powinny być wykluczone z rozrodu. Leczenie ortodontyczne Leczenie ortodontyczne Głównym założeniem leczenia ortodontycznego powinno być odtworzenie prawidłowego ułożenia i odzyskanie pełnej funkcjonalności zębów. Lekarz oceniający zgryz u pacjenta powinien przede wszystkim zwrócić uwagę na jego komfort. Warto przy tym odpowiedzieć na kilka pytań: Czy wada dotyczy jednego, czy wielu zębów? Czy pies może bez przeszkód pobierać i rozdrabniać pokarm? Czy w trakcie rozdrabniania kęsów nie kaleczy dziąseł, warg lub błony śluzowej w obrębie jamy ustnej? Czy ułożenie zębów nie powoduje powstawania odleżyn na dziąsłach lub podniebieniu? Czy w trakcie jedzenia nie dochodzi do powstawania uszkodzeń na szkliwie zębów położonych poprawnie? Odpowiedź twierdząca na jedno z tych pytań, powinna skłonić do rozważań na temat leczenia ortodontycznego. Jeśli problem ze zgryzem koncentruje się w obrębie jednego zęba, a cała reszta jest ułożona poprawnie względem siebie i nie powoduje przeszkód w pobieraniu pokarmu, należy się zastanowić nad skróceniem jego korony. Jest to najmniej inwazyjna metoda korekcji. Czasem, jeśli skrócenie korony nie wystarczy, może być konieczna ekstrakcja pojedynczego zęba. W porównaniu do leczenia ortodontycznego, metoda ta jest szybka, tania i niezbyt uciążliwa dla pacjenta. Jeśli niewłaściwe ułożenie dotyczy większej ilości zębów, należy się zastanowić, czy jest to wada faktycznie przeszkadzająca pupilowi, czy doskwierająca jego opiekunowi. Oczywiście, każdy opiekun dba o najdrobniejsze szczegóły wyglądu swojego podopiecznego, jednak pies nie zwraca uwagi na to, czy jego uśmiech jest idealny. Leczenie ortodontyczne psa nie powinno przysporzyć mu cierpienia i dyskomfortu. Należy pamiętać, że leczenie ortodontyczne jest stresujące dla psa. Nie powinno się zakładać aparatu ortodontycznego, jeśli zwierzę pobiera pokarm bez bólu, a wada zgryzu nie powoduje u niego powstawania uszkodzeń w obrębie jamy ustnej. Leczenie ortodontyczne można podzielić na dwie fazy: fazę czynną, fazę retencyjną. Faza czynna W fazie czynnej, na częstych kontrolach, korygowane jest ustawienie aparatu ortodontycznego, aby działać na zgryz z siłą, która nie będzie powodowała zbyt dużego dyskomfortu dla pacjenta. Jednocześnie, ta sama siła musi spowodować przesunięcie zębów względem siebie. Może ona potrwać, w zależności od wady nawet do ośmiu miesięcy. Faza retencyjna Faza retencyjna polega na ustawieniu aparatu ortodontycznego w pozycji umożliwiającej podtrzymanie efektu terapeutycznego. Jest to niezbędne do uniknięcia nawrotu wady. Zazwyczaj nie powinna wynosić dłużej niż połowa czasu noszenia aparatu w fazie czynnej. Wyróżniamy aparaty ruchome oraz stałe. Aparaty ruchome czyli płytki korekcyjne, przypominają z wyglądu smoczek, który właściciel ma ciągnąć w trakcie zabawy. Zazwyczaj są stosowane u młodych szczeniąt, do 5 miesiąca życia w przypadku wystąpienia niewielkich wad. Jeśli jednak ta forma terapii nie przyniesie zakładanego efektu, niezbędne jest założenie aparatu stałego. Wśród aparatów stałych wyróżniamy: aparaty cienkołukowe, aparaty płytkowe. Aparat ortodontyczny cienkołukowy Aparaty cienkołukowe są najpopularniejsze – są precyzyjne, mogą być stosowane przy korekcji ustawienia pojedynczych zębów, a siły które wywieramy dzięki nim na zęby, są łatwe do modyfikacji. Zastosowanie aparatów cienkołukowych pozwala na obrócenie zęba. Dzięki nim możliwe jest też wprowadzenie zęba do właściwego łuku zębowego. Aparaty cienkołukowe składają się z pierścieni przytwierdzonych do zębów. Do pierścieni tych zamocowane są łuki, które napina się z odpowiednią siłą: zamkami, łańcuszkami, gumkami. Aparat ortodontyczny płytowy Aparaty płytowe opierają się na podniebieniu lub wyrostkach zębodołowych od strony języka. Są stosowane, gdy wada dotyczy wielu zębów, albo kiedy mamy do czynienia z wadą poprzeczną. Aparaty tego typu dobrze sprawdzają się w przypadku, gdy istnieje potrzeba rozszerzenia łuku zębowego w płaszczyźnie bocznej. Składają się one z akrylowej płyty i w zależności od rodzaju wady, z: łuków, sprężyn, śrub. Niewątpliwą zaletą aparatu płytowego jest możliwość wykorzystania go w fazie retencyjnej. Jak dobrać aparat ortodontyczny dla psa? Jak dobrać aparat ortodontyczny dla psa? Aby odpowiednio dobrać rodzaj aparatu ortodontycznego dla psa najczęściej niezbędne jest wykonanie szeregu badań dodatkowych. Kluczowe w doborze odpowiedniej metody leczenia jest znalezienie przyczyny zaburzenia zgryzu. Należy wykonać badanie RTG szczęki i żuchwy, aby ocenić przebieg korzeni zębowych. Konieczne jest wykonanie odlewów lub odcisków zębów, co pozwala na dokładne uwidocznienie szczegółów uzębienia i zaprojektowanie odpowiednio dobranego aparatu. Samo założenie aparatu ortodontycznego dla psa przebiega w znieczuleniu ogólnym. Jak przed każdym znieczuleniem, dobrze jest wykonać badanie krwi, aby ocenić ryzyko okołozabiegowe. Warunkiem założenia aparatu ortodontycznego często jest charakter psa – jeśli jest spokojny, cierpliwy i dobrze zniesie pierwsze dni po założeniu aparatu – szanse na powodzenie leczenia są duże. Lekarze unikają zakładania aparatów u psów nerwowych, niespokojnych, o tendencjach do agresywnych zachowań – aparat u takiego pacjenta może być uszkodzony, zniekształcony a to wpłynie na efekt terapeutyczny. Decyzja o założeniu aparatu obliguje właściciela do częstych kontroli i korygowania ustawień aparatu w fazie czynnej. W zależności od rodzaju i stopnia zaawansowania wady, a także od rasy psa i jego charakteru, może to być dwa razy w tygodniu, raz na tydzień lub rzadziej. Dodatkowo, w czasie leczenia ortodontycznego, należy zwracać szczególną uwagę na higienę jamy ustnej pupila. Szczotkowanie zębów psa raz dziennie, stosowanie past enzymatycznych i środków bakteriobójczych jest absolutnie niezbędne. W niektórych przypadkach ważne jest zwrócenie uwagi na rodzaj pobieranego pokarmu. Na czas leczenia ortodontycznego dobrze jest zrezygnować z twardych pokarmów oraz przemyśleć zasadność podawania kości. Dobrze jest też unikać twardych gryzaków oraz zabawek wykonanych ze sznurka. Ile trwa leczenie ortodontyczne u psa? Czas leczenia oraz jego koszt aparatu ortodontycznego dla psa zależą od rodzaju wady. Jeśli wada nie jest wyraźnie zaznaczona, pupil jest spokojny i dobrze znosi leczenie, efekty mogą być zauważalne już po kilku miesiącach. Poważniejsze wady zgryzu wydłużają czas leczenia. Aparat ortodontyczny dla psa cena Koszt opracowania leczenia ortodontycznego oraz założenia aparatu ortodontycznego dla psa waha się w granicach 1000 – 1500zł. Do tego należy doliczyć koszt wizyt kontrolnych, leków i preparatów do higieny jamy ustnej. Podsumowanie Leczenie ortodontyczne daje rezultaty W dzisiejszych czasach, dzięki rozwojowi medycyny weterynaryjnej, jesteśmy w stanie pomóc wielu pacjentom ze skomplikowanymi schorzeniami. Dawniej, zęby powodujące jakikolwiek dyskomfort były od razu usuwane. Dzisiaj możemy pokusić się o naprawę wadliwego zgryzu za pomocą aparatu ortodontycznego bez konieczności ekstrakcji. Życzę Państwu, żeby Wasi podopieczni nigdy nie byli dotknięci takimi problemami z uzębieniem.

Wielu rodziców zastanawia się, czy ich dziecko potrzebuje leczenia ortodontycznego. Decyzja o założeniu aparatu na zęby nie zawsze jest prosta: od nastolatka wymaga chęci i cierpliwości (aparat średnio nosimy 2 lata), a od rodziców poniesienia kosztów. Często jest jednak konieczna, jeśli weźmiemy pod uwagę długoterminowe

aparat na zęby dla kota